Op 6 december 1196 woedt in West-Europa een ongekend zware storm met extra hoog water. Deze krachtige natuuruiting ontvangt de naam Sint-Nicolaasvloed. Met de Allerheiligenvloed van 1 november 1170, zorgt de Sint-Nicolaasvloed ervoor dat de Zuiderzee (later is dit het IJsselmeer) ontstaat. Deze zee heeft een open verbinding met de Noordzee en kent de getijden van eb en vloed.

In de 12e eeuw is Sint-Nicolaas al de beschermheilige van zeevarenden. Zij geloven dat de heilige Nicolaas stormen kan oproepen en tot bedaren weet te brengen. De Friezen schrijven de stormvloed van 6 december 1196 geheel toe aan Sint-Nicolaas. Het gevolg hiervan is dat rond de Zuiderzee kerken komen die zijn toegewijd aan de heilige Nicolaas. Zie ook het onderdeel “plaatsnamen”.