In Italië zijn zowel inwoners van Bari, als van Venetië van plan de stoffelijke overblijfselen van de Heilige Nicolaas in veiligheid te brengen. Italianen willen niet dat het graf van Nicolaas wordt geschonden door vernielzuchtige aanhangers van de steeds oprukkende islam. In beide plaatsen worden plannen gesmeed om de Heilige Nicolaas te redden. Als het in Bari doordringt dat Venetianen voornemens zijn de Heilige Nicolaas te redden voordat het graf en inhoud van Nicolaas worden vernietigd door de Ottomanen, schieten zij in actie. Het is dan 1087 …
Een groep van 62 zeelieden en handelaren uit het Zuid-Italiaanse Bari steekt in drie schepen de Adriatische Zee over. De Italianen komen in Myra en vinden de sarcofaag van de Heilige Nicolaas en maken de stenen lijkkist open. Vervolgens nemen zij de stoffelijke resten van de Heilige Nicolaas mee. De terugreis naar Bari begint en de beenderen van Nicolaas zijn in veiligheid. Na enkele dagen komen de Italianen in Bari aan. Het is in de avond van 8 mei 1087 als de redders van de relieken van Nicolaas de haven van Bari in het zicht krijgen. Op 9 mei 1087 komen de drie schepen in Bari aan. De relieken van het lichaam van de Heilige Nicolaas wordt vervoerd door het schip met de naam “Matteo”. De relikwieën van Nicolaas liggen in een houten kist die bedekt is met stoffen uit Antiochië. De zeelieden en handelaren, die het huzarenstuk met succes hebben bekroond, worden op geestdriftige wijze verwelkomt. De overbrenging, “translatio” in het Latijn en “traslazione” in het Italiaans, is een succes. De Italianen hebben het stoffelijk overschot van de Heilige Nicolaas juist op tijd gered. Zij hebben de vernielzuchtige Ottomanen en de concurrerende Venetianen het nakijken gegeven. In 1087 eindigt de verering van Nicolaas in Myra en begint er een nieuwe, veelbelovende toekomst in Bari. De 62 zeelieden en handelaren hebben de stad Bari een befaamde heilige bezorgd en de mensen beschermt en de stad welvaart brengt. Voor heldendaad worden de 62 redders beloond en ontvangen rechten en privileges, die op een perkament zijn vermeld, dat zich in het archief van de basiliek van Bari bevindt.
De Turkse regering heeft meermaals geprobeerd het gebeente van Nicolaas terug te krijgen. Echter, de Italiaanse regering heeft deze verzoeken steeds afgewezen. In de loop van de tijd wordt het terugvragen van het gebeente van Nicolaas een steeds grotere prestigezaak voor de opeenvolgende, Turkse regeringen. De Turkse overheid is van mening dat Nicolaas Turks erfgoed is en in Turkije hoort te zijn. Zij stellen dat Nicolaas is geboren, heeft geleefd en is gestorven in de streek, die nu tot Turkije behoort. Nicolaas hoort dan ook in Turkije te rusten, zo stellen de Turkse machthebbers. De Turken beschuldigen de Italianen dat zij Nicolaas hebben geroofd. De Italianen delen dit niet! Zij vinden dat Nicolaas door hen is gered. Dit politiek gekrakeel houdt maar niet op en betekent dat de Heilige Nicolaas gewoon in Bari blijft.
