Meteen na het overlijden wordt Nicolaas in een sarcofaag gelegd. Een sarcofaag is bij de Grieken en Romeinen een rechthoekige, stenen kist, waarin de stoffelijke resten worden bewaard van een belangrijk persoon. Het zijn de overblijfselen als gevolg van het begraven. In het Oudgrieks heeft het woord sarcofaag de betekenis van vleesetend. Deze stenen doodskist van Nicolaas blijft intact tot in het jaar 1087, als Italianen het stoffelijk overschot van hun heilige komen halen.

Volgens het Romeinse recht moeten doden buiten de stad worden begraven. Zo ook gebeurt het met het dode lichaam van Nicolaas. De sarcofaag komt in een kerk te staan, net buiten Myra. Nicolaas wordt gelegd in een “martyrion”. Het Griekse woord “martyrion” (Latijn: “martyrium”) betekent graf van een martelaar. Op die plaats wordt gebeden en diensten gehouden. Dit gebeurt bij het geraamte of relieken van een martelaar. Het gebouw kent een verzonken vloer om de gelovigen dicht bij de relieken te laten bidden. De oorspronkelijke betekenis van de naam “martyrion” is getuigenis, namelijk een plaats die getuigt van christelijk geloof. Sinds het begin van de 4e eeuw is het toegepast voor overleden martelaren. Hieruit is af te laden dat Nicolaas als een martelaar wordt beschouwd.

Al tijdens zijn leven is Nicolaas bekend als wonderdoener. Zijn graf wordt spoedig na het overlijden een druk bezochte bedevaartplaats.

Wonderbaarlijk is dat aan het voeteneinde van het graf een bron van een olieachtige stof ontspringt. Deze bron blijft actief in Myra en later in Bari, waar Nicolaas de laatste rustplaats vindt. Tot heden komt er uit de ledematen de olieachtige vloeistof. Volgens gelovigen heeft de vloeistof een geneeskrachtige werking.

In 1087 wordt door Italianen het geraamte van Nicolaas meegenomen naar Bari en daar rust de heilige Nicolaas in de crypte van de basiliek. Daarna komen Italianen uit Venetië ook nog enkele botjes meenemen, die blijken later complementair te zijn aan deze van Bari.

Bij restauratiewerkzaamheden van het graf van Nicolaas in Myra, nu het Turkse Demre, zijn nog enkele botjes gevonden. Er wordt gezegd dat dit overblijfselen van Nicolaas zijn. De beentjes gaan naar Antalya en liggen daar in het Antalya Müzesi, het archeologisch museum.

Geplaatst 9 mei 2021
Laatst gewijzigd: 18 mei 2024